Hoe ga je om met landen waar je als westers land zaken wilt doen, maar waar smeergeld heel gewoon is?
Jongens, jongens, wat een ellende is ethiek om 3.11 uur. Gelukkig hadden we het hier met EthiekTeam vanmiddag over. En daar kwam voor nu het volgende uit:
Is het zo dat er wordt gevraagd? Iedereen doet het? Wat gebeurt er dan? En waar zie je dan nog handelingsperspectief? Is het te voorkomen? Dan zit je al in een positie waardoor je weet wat je gaat doen. Ik zit hier niet om de wereld te verbeteren maar om handel te drijven. Iedereen doet het hier.
In hoeverre is het anders – meegaan met de gewoonte van het land – wel weten hoe het zit in dat land? Maakt het moreel nog uit of het om geld gaat? Schoenen uit doen ipv geld? Frauderen? Mate van rechtmatigheid en rechtvaardigheid. Gaat het aanpassen aan de mores van het land overal op? In hoeverre kun je ook zeggen: deze gewoonte conformeer ik mij niet aan. Wie wordt erdoor geschaad? Wie zijn de betrokkenen? Gaat ook om omstandigheden. Publiek land kan worden verhandeld door een minister die daar legaat voor krijgt.
Als je aan smeergeld toegeeft, werk je mee aan systeem waar de niet-kapitaalkrachtigen slachtoffer van zijn. Nooit smeergeld geven? Wat houdt het in stand als je smeergeld gaat betalen/
Smeergeld is net als met chantagegeld, er is nooit echt een einde aan. Smeergeld aan rechtvaardigheid linken: je krijgt partijdigheid. Onpartijdigheid is de basis van juist ethisch handelen. De ene mens is niet meer waard dan de andere mens.
Mmmmm, dit kon nog wel eens een van die blogjes zijn waar we later niet trots op zijn. Wie denkt mee? Wie denkt anders? Wie denkt door? En wie voelt zich uitgenodigd?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten