de huidige euthanasiewetgeving gaat alleen op voor minderjarigen van 12 jaar en ouder. voor jongere kinderen geldt dat geen euthanasie gepleegd kan worden. paul brand bepleit in zijn boek'de stoel van god' dat wat we volwassenen bieden en gunnen (rustig en pijnloos doodgaan), ook voor jonge kinderen moet gelden in hun stervensfase om ze hierin zoveel mogelijk te ondersteunen. zou de wet op dit punt moeten worden aangepast?
prof. mr. drs. Marielle Bruning, Universiteit Leiden
Wij kunnen hier op dit moment slechts enkele overwegingen meegeven die voor EthiekZaak spelen. Al het andere zou geen recht doen aan deze vraag. Daarom de volgende punten:
- rustig en pijnloos sterven gunnen we iedereen;
- euthanasie is in essentie iets dat je over jezelf beslist. In hoeverre is daar hier sprake van?
- 12 jaar lijkt een arbitraire grens. Wederom; de behoefte aan een tastbare grens is begrijpelijk, maar is dat door begrijpelijkheid te rechtvaardigen? Of moeten we daar toch anders naar kijken en meer durven te twijfelen?
- in deze leeftijdscategorie mag het kind over geen enkele medische handeling beslissen, dus waarom zou dat dan wel over euthanasie mogen? En wat zou dat dan betekenen voor andere (medische) handelingen?
- zit dit nu in een hoek analoog aan euthanasie voor dementerenden waarbij je in essentie ook een besluit over een ander zou nemen? Of is dit toch een ander verhaal? EthiekZaak blijft het antwoord schuldig, maar wil wel de vraag stellen.
- Een kind is zeer beïnvloedbaar, wat een punt van ethische zorg is.
- Het is zeker wel belangrijk wat kinderen zelf willen. Onze intuïtie: dat gesprek moet eerst eens op gang komen, zonder meteen in juridische termen te denken.
Food for thought.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten