24 uur lijkt veel, heel veel. En dan gaat zo'n marathon los en is het opeens weinig. Heel weinig. Te weinig in ieder geval om alle vragen te beantwoorden. Een aantal vragen zijn we dan ook niet aan toe gekomen:
- een werksituatie waarin veel wordt geroddeld en jij daar niet aan mee wilt doen. Maar dat niet meedoen betekent dat jij zelf in diskrediet wordt gebracht...hoe kies je daarin de goede weg?
- waar ligt jouw verantwoordelijkheid als werknemer als je baas in China produceert, terwijl bekend is dat in de fabrieken waarmee zaken wordt gedaan de arbeidsomstandigheden niet aan de westerse normen voldoen?
- Is het verantwoord dat wetenschappers in het huidige klimaat van veranderingen en complexiteit blijven vasthouden aan een zender dominante communicatie die vooral informatief en persuasief is, gericht naar een breed publiek waarbij ze het publiek vaak beschouwen als onwetend, inconsequent, manipulatief? Is dialoog niet een beter uitgangspunt waarbij wetenschappelijke kennis integreert met ervaringskennis, waarden en normen van de samenleving? En indien ja, waarom of wanneer zou dit dan BETER zijn? En hoe moet zo een dialoog er dan uitzien?
- Hoe kunnen bedrijven beginnen met het werken met ethiek in de praktijk? Begin je bij een code of juist bij bewustwording? En heb je wel een code nodig of is die toch zinloos als de bewustwording niet plaatsvindt (vertaling van een Engelse vraag).
Prachtige vragen. Met een duidelijk ethisch perspectief erin. Maar we zijn er niet aan toegekomen. Pakken we ze op? Maar natuurlijk. Alleen NU EVEN NIET, zeggen wij dan met een cup a soup in de hand. We geven er prioriteit aan om de marathon af te ronden, een boekje te publiceren over de marathon, het internationale netwerk van ethici te mobiliseren en om weer op acquisitiepad te gaan. Waarbij we overigens de derde vraag over de wetenschappers meenemen in een colloquium voor de TU Delft waarvoor het voorstel in de maak is. En de andere vragen: die nemen we mee naar de marathon van 2012!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten