Terwijl in Fukushima nog steeds met de macht der wanhoop wordt gewerkt om de schade van de gehavende kernreactors te beperken, borrelt hier het debat over kernenergie op. De in het regeerakkoord afgesproken bouw van een nieuwe Nederlandse kerncentrale staat weer ter discussie. Burgers laten op het 8 uur journaal weten dat het “vooral veilig moet zijn” en “de alternatieven ook niet erg schoon zijn, dus waarom niet?” GroenLinks wil een referendum. Voor- en tegenstanders nemen de stellingen in.
Iedere partij heeft een eigen voor- en nadelen lijstje. Zo beroepen voorstanders van kernenergieproductie zich op de geringe CO2 uitstoot, de noodzaak door stijgende energiebehoefte en de onafhankelijkheid van energielevering van derden. Ondersteund door sprekende voorbeelden, statistieken en andere cijfers. Voor tegenstanders is dit niet anders: zij wijzen op de onaanvaardbare risico’s van kernenergie, de sta-in-de-weg voor duurzamere energieopwekking en het ongewenst afvalproduct. Ook hierachter staan overtuigende voorbeelden, risicoanalyses en andere feiten.
Maar ondertussen is er van een rationele afweging van voordelen en nadelen geen sprake. Beide kampen staan tegenover elkaar en er is geen zicht op dat daar iets aan gaat veranderen.
“Voor- en tegenstanders menen allebei het patent te hebben op de waarheid” staat in een artikel van de NRC van afgelopen zaterdag 26 maart over het kernenergiedebat in Nederland. Het debat wordt hierin gekenschetst als emotioneel en vastgelopen in een wirwar van meningen en stellingnames waaruit een rationeel standpunt maar moeilijk te destilleren is. Er is hier een reden voor zegt Maarten Hajer directeur van het Planbureau Leefomgeving in het artikel, het komt omdat het kernenergiedebat raakt aan “iets diepers” aan “onze waardenoriëntatie”.
En hier zit een punt. Onze waardenoriëntatie. Beslissingen over kernenergie hebben verstrekkende gevolgen, ze hebben te maken met hoe we de wereld om ons heen zien en waarderen. De kernenergiediscussie gaat daarom verder dan het afwegen van de voordelen tegen de nadelen. Het vraagt om principiële keuzen over hoe we willen omgaan met energiebronnen op deze aardkloot en welke verantwoordelijkheid we voor onszelf zien ten opzichte van de generaties die na ons leven. Hoe we denken over ons rentmeesterschap, ons energiegebruik, de waarde van onze leefomgeving. En welke plek kernenergie daarin kan hebben. Mag hebben. Of moet hebben.
Kortom een beslissing voor een nieuwe kerncentrale vraagt om een onomwonden ethisch debat.
Dus, wat denkt u? Welke verantwoordelijkheid vindt u dat we hebben jegens toekomstige generaties? Hebben we daar eigenlijk een verantwoordelijkheid? Of is het hier en nu zonder verleden en toekomst bepalend? Als we die verantwoordelijkheid hebben: naar wie precies? Wat zijn onze waarden in dit verband? Leefomgeving? Rentmeesterschap? Comfort? Matigheid? Veiligheid? En brengen deze waarden ons naar een toekomst waar u voor wilt gaan?
Vragen met een open eind, antwoorden met een open begin. Dus alle ruimte voor discussie. En die is noodzakelijk.
Premier, minister, tweede kamerlid, natuurliefhebber, ondernemer, student, ambtenaar, koffiejuffrouw, fabrieksdirecteur, wat let u nog?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten